Penzioneri u Crnoj Gori jedna su od struktura stanovništva koja je na margini društva. To je posebno izraženo u najjužnijoj crnogorskoj opštini, gdje živi  oko tri hiljade penzionera, a jedan dio njih je sa najnižim primanjima. Prema riječima predsjednika Udruženja penzionera Ulcinj Miraša Škrelje, situacija je još teža za bivše radnike propalih preduzeća, koji još uvijek čekaju na povezivanje radnog staža kako bi otišli u zasluženu i dugo čekanu penziju.

„Puno je penzionera koji primaju  najnižu penziju, to je iz razloga što su ostali bez posla u periodu privatizacije, tako da su oni praktično ostali na ulici, bez plaćenog staža. Čak i troškove sudova su morali da plate, pa su i onima sa najmanjim primanjima skidali za te troškove , kako bi se izborili za neisplaćene doprinose i zarade“, tvrdi Škrelja.

Vlada se u proteklom periodu donekle trudila da pomogne u vidu jednokratnih pomoći  za najugroženije penzionere, bilo u vidu novčane pomoći ili skromnih paketa prehrambenih proizvoda. Sa druge strane, takva pomoć je prema riječima Škrelje izostala od strane Opštine Ulcinj. Čak štaviše, naš sagovornik kaže da je zadnja „olakšica“ za Udruženje penzionera bila još iz doba kada je na čelu opštine bio Gzim Hajdinaga. Ogorčeni su kažu u udruženju  što se penzionerima niko ne okreće, sem u periodu pred izbore.

„Jedino znam kad je bio Gzim Hajdinaga predsjednik, on nas je oslobodio plaćanja zemljarine za klub  penzionera, to je koštalo oko 3 hiljade eura. Dao nam je i opštinski plac  u Vladimiru gdje smo napravili klub za penzionere uz pomoć Fonda PIO. Od tada i prije toga nas niko ničega nije oslobodio. Zbog legalizacije objekata moramo da plaćamo zemljarinu, za pet godina treba da se isplati 32 hiljade eura, 6.400e godišnje. Ništa nam nisu pomogli, nikad u životu, niti nas pitaju treba li vam što, niko iz opštine se ne pojavljuje na skupštinu penzionera koju organizujemo redovno u Ulcinj, iako smo ih uvijek zvali. Kao da ih ne interesujemo, kao da oni neće biti penzioneri. Ali oni su sebe obezbijedili, za njih ne brinem“, smatra Škrelja.

Kako bi lakše pregurali duge zimske dane, i ove godine penzionerima je dostupna kupovina mesa i mesnih proizvoda na otplatu u određenim mjesečnim iznosima.

Da nije dijaspore, prema riječima Škrelje, mnogi penzioneri u Ulcinju ne bi mogli izdržati kraj mjeseca i narednu penziju. U skladu sa svojim mogućnostima, u prethodnom periodu izdvojili su sredstva za jednokratnu pomoć penzionerima koji su paralizovani.

Prema posljednjim podacima Fonda PIO, u Ulcinju je u avgustu neku vrstu penzije primalo 3144 korisnika. Prosječna penzija u Ulcinju u avgustu mjesecu iznosila je 247,84 eura, i jedna je od opština sa najnižim prosječnim penzijima, ispred Tuzi, Andrijevice, Rožaja, Plava, Petnjice, Gusinja, Mojkovca.

S. Vukčević